در سوگ هم اندیش جوان سال، مهندس آرش رحمانی

 

 

چند روزی است از خبر جگرسوز و ناباورانه مرگ مشکوک آرش رحمانی، هموند دیرپای جبهه ملی ایران در شوک و اندوهی بی پایان هستیم.

آرش رحمانی از جوانی به جبهه ملی ایران پیوست و به خاطر درایت و دانشش، به عنوان مسئول سازمان دانش آموختگان جبهه ملی ایران انتخاب شد. پس از آن علیرغم مخالفت عده ای در جبهه ملی با بکارگیری نیروهای جوان،

همراه چهار تن از دیگر هموندان جوان، به عضویت دفتر پژوهش های جبهه ملی ایران وابسته به هیئت رهبری منصوب شد و این گروه خون تازه ای در کالبد جبهه ملی دمیدند.

سالها سپری شد و به رغم فشارهای حکومتی و تعدی های مکرر گزمه هایشان؛ آرش همواره با عشق به میهن و مردمانش، دلبستگی به آرمان های جبهه ملی ایران و راه مصدق به مبارزات خود برای استقرار حاکمیت ملت و برقراری دمکراسی در ایران ادامه داد. زنده یاد آرش رحمانی در ماه های اخیر با دلیری و کوششی خستگی ناپذیر برای زدودن اختلاف درونی جبهه ملی تلاش می کرد و قدم های مثبتی نیز برداشته شده بود.

شادروان آرش رحمانی یک صنعت گر خبره و پیشرو، و کارآفرینی کوشا بود. او به فلسفه علاقه فراوانی داشت و در نوشتارش، ارادتش را به فیلسوف بزرگ آلمان، آرتور شوپنهاور بازتاب می داد. علاوه بر سیاست و صنعت و فلسفه، سخت به موسیقی راک عشق می ورزید و قطعات فراوانی از او بجا مانده است.

اما چه شد که زندگی چنین شخصیت کوشا و سرزنده ای یکباره به پایان رسید؟

آیا ماشین ترورهای کاربدستان نظام اسلامی دوباره به راه افتاده است و باید آرش رحمانی را یکی از قربانیان دوره جدیدی از قتل های حکومتی قلمداد کرد؟

آیا تهدید های مکرر، احضارهای پیاپی و ایجاد اختلال در امور مالی و بازرگانی برای خاموش کردن صدای آرش رحمانی و جلوگیری از کوشش های سیاسی و میهن دوستانه او برای بر مسند قدرت نشستگان کافی نبوده است؟ 

پاسخ هر چه باشد؛ کاربدستان نظام اسلامی که حاکمیت را از ملت ایران سلب و فرزندان ایران را دسته دسته اعدام و

هزار هزار به بند می کشند، باید بدانند که حکومتشان هیچ گریزی از سقوط ندارد و مبارزات شیر زنان و شیر مردان این کهن دیار تا پایان دادن به استبداد مذهبی و استقرار حاکمیت ملت ادامه خواهد یافت و این ملت رنجدیده، بزودی شاهد موفقیت و پیروزی را به آغوش خواهد کشید.

یاد آرش رحمانی و همه آرش ها، مهساها و نیکاها و کیان های نازنین گرامی و ماندگار باد.

 

دوازدهم مارس ۲۰۲۴ میلادی – بیست و دوم اسفند ماه ۱۴۰۲ خورشیدی

 

مجید ابهری – آمریکا

مجید ارژنگ – هلند

کمال ارس – آلمان

کوروش استکی - هلند

حمید اکبری – آمریکا

محمدرضا اسکندری – هلند

مرتضی انواری - آمریکا

فرزین بستجانی – آمریکا

نادر بیاتی – آلمان

بهرام بهرامیان – آمریکا

گیتی پورفاضل – ایران

ژوزف تمرزیان – هلند

فریبرز جعفرپور – آلمان

سهراب چمن آرا – آمریکا

آریا خسروی – اتریش

آذر خونانی اکبری – آمریکا

کاظم رحمانی – آمریکا

شهریار رضوانی – هلند

راضیه رحمانی – استرالیا

مسعود رحمانی - استرالیا

اشکان رضوی – ایران

شعله زمینی – اتریش

کامران سلیمی – آمریکا

رضا شاه حسینی – آلمان

شیوا شفاهی – آلمان

محمود شکری – آمریکا

امیر صدر – آمریکا

کاظم عباسی – آمریکا

مژگان فداکار – هلند

بهمن فرهبخش – آلمان

جواد فخارزاده – آمریکا

منوچهر قنبری – آمریکا

داریوش کاشانی – آلمان

احسان کرمانی – هلند

مژده کهن آزاد – آمریکا

سیاوش لشکری – آمریکا

داریوش مجلسی – هلند

فرزاد محمودی – بلژیک

آرش مرادیفر – آمریکا

بیژن مهر – آمریکا

نیما ناصرآبادی – آلمان

حسن نایب هاشم – اتریش

نوری زاد – ایران

مسعود هارون مهدوی – آلمان

 

به یاد دکتر محمد مصدق

به او بالیدن چه آسان و چو او زیستن چه دشوار.

یکه بود و بی مانند و تا به امروز نیز همچنان در درون خانواده اش بی همتا مانده است و در بیرون از آن نامدار و سرافراز، چرا که در طول عمرش سخن جز به حق نگفت و به نا حق نپیوست. راه آزادی را از برای ملت ایران بگشود و طعمش را هر چند بس کوتاه، بدو بچشاند. غرور و سربلندی را به او بنمود و چشمانش را بر روی مکر استعمارگران باز کرد. تسلیم زور نشد و سر در برابر زورگویان فرود نیاورد. به دنبال نام نرفت و در پی جاه و مال نشد. با دشمن ستیز کرد و سر به اجانب نسپرد. پای بر معتقداتش ننهاد و از مبارزه، هیچ زمان نهراسید. به خاطر آرمانش به زندان رفت، مرگ به جان خرید و عمری را در تبعید، به دور از خانه و خانمان گذراند.

این چنین بود که برگزیده ایرانیان گشت و نماد آزادگان ایران زمین، به دل ها راه یافت و یادش زنده و جاودان بماند، نه به خاطر اسم و رسم و نه به خاطر ثروت و مقام و ایل و تبارش، فقط به خاطر اینکه آنچه که بود و کرد و آن چنان که زیست. سرانجام نیز به آنچه که سزاوارش بود.

 

برگرفته از برگه ۲۰۰ کتاب در خلوت مصدق