نامه‌ای سرگشاده به رهبران اتحادیه اروپا - هوشنگ کردستانی از جبهه ملی ایران -- Open Letter to the Leaders of the European Union

 Open Letter to the Leaders of the European Union  

Mr. Charles Michel,  
President of the Council of the European Union

Mrs. Ursula von der Leyen,  
President of the European Commission

With all due respect,

In a joint statement released on October 17, 2024, by the European Union and the Gulf Cooperation Council, the UAE’s baseless claim over three Iranian islands was supported, and Iran was asked to end the “occupation” of these islands.

It should be noted that the European Union is a political and economic confederation founded on democratic values and established for economic, social, and security welfare. Nowhere in its founding principles is it mentioned that the EU has the right to interfere in or infringe upon the territorial matters of other countries.

The islands of Greater Tunb, Lesser Tunb, and Abu Musa have historically belonged to Iran. In 1971, as part of discussions between the Iranian government of that time and the British government, which was the protectorate of the Sheikhdoms of the southern Gulf, these islands were returned to Iran. At that time, a country named the UAE did not exist to claim ownership of these islands.

It is astonishing that the European Union allows itself to interfere in Iran’s internal affairs and comment on its territorial integrity. If the EU sees itself as having the right to interfere in the territorial integrity of countries, it would do better to ask France to recognize the independence of Corsica, Spain to grant independence to Catalonia, and England to recognize Scotland’s independence.

Unfortunately, European leaders do not recognize that there are two entirely distinct phenomena within Iran. One is the Iranian people, who seek freedom and democracy, and the other is the Islamic Republic, a religious authoritarian regime that pursues regional unrest as a means to suppress freedom-seekers within Iran. These two phenomena are in complete opposition and confrontation with each other.

The Iranian people expect that, as a distinct power from capitalist and communist systems, the European Union’s leaders will defend the rights of the Iranian people in global forums and human rights commissions and to condemn and pressure the Islamic Republic.

If the Islamic Republic, against the will of the Iranian people, supports Russia in Putin’s war with Ukraine, the EU should not sign a statement in response that implies an encroachment on Iran's territorial integrity. It is hoped that this unjust support is not merely due to the energy resources and financial reserves of the Gulf Cooperation Council countries.

Please remember that Iran is a large country with a population of 90 million, abundant natural potential, and a bright future that cannot be ignored.

Houshang Kordestani  
From the National Front of Iran
Paris, France  
October 28, 2024
.....

Lettre ouverte aux dirigeants de l'Union Européenne  

M. Charles Michel,  
Président du Conseil de l'Union Européenne

Mme Ursula von der Leyen,  
Présidente de la Commission Européenne

Avec tout le respect qui vous est dû,  

Dans une déclaration commune publiée le 17 octobre 2024 par l'Union Européenne et le Conseil de Coopération du Golfe, la revendication infondée des Émirats Arabes Unis sur trois îles iraniennes a été soutenue, et l’Iran a été invité à mettre fin à l’« occupation » de ces îles.  

Il convient de noter que l'Union Européenne est une confédération politique et économique fondée sur des valeurs démocratiques et établie pour le bien-être économique, social et sécuritaire. Nulle part dans ses principes fondateurs, il n'est mentionné que l'UE a le droit de s'ingérer dans les affaires territoriales d'autres pays ou de les enfreindre.  

Les îles de la Grande Tunb, de la Petite Tunb et d'Abou Moussa appartiennent historiquement à l'Iran. En 1971, dans le cadre de discussions entre le gouvernement iranien de l'époque et le gouvernement britannique, qui était le protectorat des cheikhdoms du Golfe Sud, ces îles ont été rendues à l'Iran. À cette époque, un pays nommé les Émirats Arabes Unis n'existait pas pour revendiquer la propriété de ces îles.  

Il est étonnant que l'Union Européenne se permette de s'ingérer dans les affaires internes de l'Iran et de commenter son intégrité territoriale. Si l'UE se considère comme ayant le droit de s'ingérer dans l'intégrité territoriale des pays, elle ferait mieux de demander à la France de reconnaître l'indépendance de la Corse, à l'Espagne de concéder l'indépendance de la Catalogne et à l'Angleterre de reconnaître l'indépendance de l'Écosse.  

Malheureusement, les dirigeants européens ne reconnaissent pas qu'il existe deux phénomènes entièrement distincts en Iran. L'un est le peuple iranien, qui aspire à la liberté et à la démocratie, et l'autre est la République islamique, un régime autoritaire religieux qui poursuit des troubles régionaux pour réprimer les partisans de la liberté au sein de l'Iran. Ces deux phénomènes sont en complète opposition et confrontation l'un avec l'autre.  

Le peuple iranien attend que, en tant que pouvoir distinct des systèmes capitaliste et communiste, les dirigeants de l'Union Européenne défendent les droits du peuple iranien dans les forums mondiaux et les commissions des droits de l'homme, et qu'ils condamnent et fassent pression sur la République islamique.  

Si la République islamique, contre la volonté du peuple iranien, soutient la Russie dans la guerre de Poutine contre l'Ukraine, l'UE ne devrait pas signer une déclaration en réponse qui implique une atteinte à l'intégrité territoriale de l'Iran. Il est à espérer que ce soutien injuste n'est pas simplement dû aux ressources énergétiques et aux réserves financières des pays du Conseil de Coopération du Golfe.  

Veuillez vous rappeler que l'Iran est un grand pays de 90 millions d'habitants, avec un potentiel naturel abondant et un avenir prometteur qui ne peut être ignoré.  

Houshang Kordestani  
Du Front National de l'Iran
Paris, France  
28 octobre 2024
......
نامه‌ای سرگشاده به رهبران اتحادیه اروپا  

آقای شارل میشل،  
رئیس شورای اتحادیه اروپا

خانم اورزولا فون در لاین،  
رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا

با کمال احترام،  

در بیانیه‌ای مشترک که در تاریخ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۴ توسط اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس منتشر شد، ادعای بی‌اساس امارات متحده عربی درباره سه جزیره ایرانی مورد حمایت قرار گرفت و از ایران خواسته شد به "اشغال" این جزایر پایان دهد.  

شایان ذکر است که اتحادیه اروپا یک کنفدراسیون سیاسی و اقتصادی مبتنی بر ارزش‌های دموکراتیک است که برای رفاه اقتصادی، اجتماعی و امنیتی تأسیس شده است. در اصول بنیان‌گذار آن هیچ‌گونه حقی برای دخالت یا نقض مسائل سرزمینی کشورهای دیگر ذکر نشده است.  

جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی به‌طور تاریخی متعلق به ایران بوده‌اند. در سال ۱۹۷۱، در چارچوب مذاکراتی بین دولت وقت ایران و دولت بریتانیا که قیم شیوخ خلیج فارس جنوبی بود، این جزایر به ایران بازگردانده شدند. در آن زمان، کشوری به نام امارات متحده عربی برای ادعای مالکیت این جزایر وجود نداشت.  

این شگفت‌انگیز است که اتحادیه اروپا به خود اجازه می‌دهد در امور داخلی ایران دخالت کند و درباره تمامیت ارضی آن اظهار نظر کند. اگر اتحادیه اروپا خود را دارای حق دخالت در تمامیت ارضی کشورها می‌داند، بهتر است از فرانسه بخواهد که استقلال جزیره کورس، از اسپانیا بخواهد استقلال کاتالونیا، و از انگلستان بخواهد استقلال اسکاتلند را به رسمیت بشناسند.  

متأسفانه، رهبران اروپایی نمی‌پذیرند که دو پدیده کاملاً متفاوت در داخل ایران وجود دارد. یکی مردم ایران هستند که خواهان آزادی و دموکراسی‌اند، و دیگری جمهوری اسلامی است که یک رژیم استبدادی مذهبی است و با ایجاد ناآرامی‌های منطقه‌ای به سرکوب آزادی‌خواهان درون ایران می‌پردازد. این دو پدیده در تضاد و تقابل کامل با یکدیگر قرار دارند.  

مردم ایران انتظار دارند که رهبران اتحادیه اروپا، به عنوان قدرتی مستقل از سیستم‌های سرمایه‌داری و کمونیستی، حقوق مردم ایران را در مجامع جهانی و کمیسیون‌های حقوق بشر دفاع کنند و جمهوری اسلامی را محکوم و تحت فشار قرار دهند.  

اگر جمهوری اسلامی، برخلاف خواست مردم ایران، از روسیه در جنگ پوتین با اوکراین حمایت کند، اتحادیه اروپا نباید بیانیه‌ای را امضا کند که به نوعی تجاوز به تمامیت ارضی ایران را تلقی کند. امیدواریم که این حمایت ناعادلانه صرفاً به دلیل منابع انرژی و ذخایر مالی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نبوده باشد.  

لطفاً به خاطر داشته باشید که ایران کشوری بزرگ با جمعیت ۹۰ میلیونی، منابع طبیعی فراوان و آینده‌ای روشن است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت.  

هوشنگ کردستانی  
از جبهه ملی ایران
پاریس، فرانسه  
۲۸ اکتبر ۲۰۲۴

برگردان نامه سرگشاده به اتحادیه اروپا پیرامون جزایر ایرانی در خلیج فارس

برگردان نامه سرگشاده به اتحادیه اروپا پیرامون جزایر ایرانی در خلیج فارس

 

 

خانم ها و آقایان گرامی،

 

شوربختانه آگاهی یافتیم که اتحادیه اروپا در جلسه ای با شورای همکاری خلیج فارس، سه جزیره ایرانی در خلیج فارس را بخشی از امارات متحده عربی دانسته است. این ادعا در دوگانگی تام و تمام با واقعیت های تاریخی، جغرافیایی و حقوقی است و هیچ پایه و اساسی ندارد. برای آگاهان به مسائل تاریخی و حقوقی پر واضح است که چنین ادعایی، تنها یک مانور سیاسی از جانب اتحادیه اروپا در تقابل با حکومت اسلامی حاکم بر ایران است.

 اگر اتحادیه اروپا بخاطر رفتارهای خارج از عرف نظام جمهوری اسلامی و یا کمک های تسلیحاتی اش به کشور روسیه قصد مقابله با این حکومت را دارد، اتخاذ چنین مواضع مشکوک و بی پایه ای نمی تواند بازدارنده و دارای بار حقوقی باشد. سرزمین ایران از آن رژیم کنونی حاکم بر ایران نیست؛ و نه اتحادیه اروپا و نه هیچ نهاد دیگری حق ندارد به منظور مقابله با حکومت فعلی، تمامیت ارضی ایران را نقض کند.

نباید فراموش کرد که برآمدن رژیم کنونی در ایران، در بسیاری از جهات محصول دخالت های تاریخی و سیاسی دولت های غربی در امور داخلی ایران است. ملت ایران بیش از همه قربانی این حکومت است. از این رو بسیار ترسناک است که همان دولت های غربی که در شکل گیری و تداوم این حکومت نقش داشتند، اکنون با طرح چنین ادعا هایی، به تضعیف تمامیت ارضی ایران بپردازند.

ما گروهی از ایرانیان که سال‌ها علیه نظام جمهوری اسلامی مبارزه کرده‌ایم و فداکاری‌های شخصی قابل توجهی کرده‌ایم، اقدام اخیر اتحادیه اروپا را به شدت محکوم می‌کنیم. ادعاهای اتحادیه اروپا نقض آشکار تمامیت ارضی ایران و نادیده گرفتن حقایق تاریخی و حقوقی است.

 از سوی دیگر توجه اتحادیه محترم اروپا را به این نکته جلب می کنیم که اتخاذ چنین مواضع نادرستی ممکن است بخشی از مخالفان پرشمار نظام حاکم بر ایران را برای دفاع از تمامیت ارضی و حاکمیت سرزمینی ایران، از مخالفت سرسختانه با این حکومت سست کند و به این ترتیب به بقای این حکومت کمک کند.

این غیرقابل قبول است که اتحادیه اروپا که متعهد به حمایت از قوانین و استانداردهای بین المللی است، با حمایت از چنین ادعاهای بی اساس، ثبات کل منطقه را به خطر بیندازد.  ما امضا کنندگان این نامه از اتحادیه اروپا می خواهیم که در موضع خود تجدید نظر کند و در آینده بر اساس حقایق و قوانین بین المللی عمل کند..

 

با احترامات فائقه

 

امضا کنندگان:

 

 

         1 .آذر خونانی اکبری - ایالات متحده

         2. آذر طیرانی – ایران

         3. آزیتا اصفهانی – آلمان

         4. آرمین جمشیدی – آمریکا

         5. آریا خسروی - اتریش

         6. آناهید داویدجم - بلژیک

         7. ابراهیم روشندل – آمریکا

         8. ابوطالب روضه گر – ایران

         9. احمد پور جوادی - آلمان

         10. احمد محمدزاده - آلمان

         11. احمد نورمحمدی – ایران

         12. احمد عبدلی - آلمان

         13. احمد فراستی – آلمان

         14. احمد نورمحمدی – ایران

         15. اسماعیل شقاقی – ایران

         16. اسماعیل مرادی – آلمان

         17. اسکندر اسکندری - آلمان

         18. افسانه معتمدی – انگلستان

         19. الاهه مهرگان – آلمان

         20. امیر ابوالحسنی – آلمان

         21. امیرحسین بهبودی - آلمان

         22. امید گرجی – دانمارک

         23. ایران صاحبی – آلمان

         24. ایراندخت رفیعی نژاد – آلمان

         25. ایمان زارع – ایران

         26. بهار روحانی – آلمان

         27.  دکتر بهروز خسروزاده – آلمان

         28. بهروز قربانی نژاد – نروژ

         29. بیتا سیاح زاده - آلمان

         30. بیژن مهر - ایالات متحده

         31. پری عالمی – آمریکا

         33. پریسا اعظمی – آلمان

         34. پرویز رستم - آلمان

         35. پرویز زندی نیا – آمریکا

         36. پویا گراوند – ایران

         37. تینوش عرب – آلمان

         38. جواد بهرامی – کانادا

         39. جواد فخارزاده – آمریکا

         40. حسام عبدلی - آلمان

         41. حسام وثوقی - آلمان

         42. حسن فیروزخواه -آلمان

         43. حسین رادفر – آلمان

         44. حسین فرجی – نیوزلند

         45. حسین کافی - آلمان

         46. خیر الله متمیر – ایران

         47. خسرو جهانگیری - آلمان

         48. خلیل خلیل پور – ایران

         49. دیانا جهاندار لاشکی – آلمان

         50. دیبا شریفی – آلمان

         51. دکتر امین کیانی - آلمان

         52. دکتر بیژن گلریز – آلمان

         53. دکتر پاشا توانا نژاد – آلمان

         54. دکتر پانته‌آ پاپه - آلمان

         55. دکتر تهمینه نیکزاد - آلمان

         56. دکتر حجت پیلور - آلمان

         57. دکتر خسرو جهانگیری - آلمان

         58. دکتر دکتر رحیم اشمیت – آلمان

         59. دکتر رویا جلیل‌زاده  اسپیر - آلمان

         60. دکتر روزبه دانشور - هلند

         61. دکتر سعید پویه - آلمان

         62. دکتر ساسان شاهین – آلمان

         63. دکتر ساسان هارون مهدوی - آلمان

         64. دکتر سیف اهدایی – آمریکا

         65. دکتر سهیل صافدل - آلمان

         66. دکتر شادی امیری – آلمان

         67. دکتر شیدا نورانی - آلمان

         68. دکتر ملیحه حیاتی - هلند

         69. دکتر مهدی کریمی – ایران

         70. دکتر نسرین ثابت – آلمان

         71. دکتر نادر زاهدی - آلمان

         72. دکتر نوید فاضل - آلمان

         73. دکتر ویدا لیموچی – ایران

         74. رامین نیک منش - آلمان

         75. رضا حاجی - آلمان

         76. رضا شاه‌حسینی – آلمان

         77. رضا سرقینای – آلمان

         78. راضیه ناطق – ایران

         79. زهرا محبی – ایران

         80. زویا سپهری – آلمان

         81. زرتشت احمدی راغب – ایران

         82. ژاله مهرگان – آلمان

         83. ژانت سروش – آلمان

         84. سعیده منتظری – ایران

         85. سید جلال مدبر – ایران

         86. سیمین یوسفی – آلمان

         87. شهاب نورانی - آلمان

         88. شفیع لالانی – آلمان

         89. شکرالله مسیح پور – ایران

         90. شهره همایونی – ایران

         91. شیدا نورانی - آلمان

         92. شهلا همایونی – ایران

         93. صادق محمودی – آلمان

         94. عماد عموزاده – ایران

         95. عموصاد قنبری – آمریکا

         96. علی تهرانی – آلمان

         97. علی سروری زاد – ایران

         98. علی عبدلی – آلمان

         99. علی فلاحی – آلمان

         100. علی لطفی – کانادا

         101. علی منفرد – کاناد

         102. علی رضا دهقان – آلمان

         103. علی لالانی – آلمان

         104. علی اکبر شاملی – هلند

         105. عماد عموزاده – ایران

         106. فائزه میرزاده – آلمان

         107. فاطمه سنبل – سوئد

         108. فاطمه مزاری - آلمان

         109. دکتر فریال سودآور - آلمان

         110. فرزانه طاهری – آلمان

         111. فرزانه شاهی – آلمان

         112. فرشید یاسایی - آلمان

         113. فرشته قاسم – آلمان

         114. فریبا قربانی نژاد- نروژ

         115. فیروزه پیلتن – آلمان

         116. فریدون قلندری- بلژیک

         117. فرزانه میری – آلمان

         118. فرح صالحی – آلمان

         119. فرهاد برادران – ایران

         120. فرانس جلالی – فرانسه

         121. فرح مالک – آمریکا

         122. فرح جهانگیرزاده – آلمان

         123. قاسم سلطانی - آلمان

         124. کسری آلمذکور – آلمان

         125. کاظم محبعلی – ایران

         126. کیوان فروزان - آلمان

         127. کیومرث نیکزاد – ایران

         128. گیسو سیا – آلمان

         129.دکتر لیدا افضل دهکردی – آلمان

         130. لیلا لاموچی – ایران

         131. دکتر لادن آرمان – آلمان

         132. لادن کرمی – ایران

         133. لیلی رحمانی – آلمان

         134. مژگان فداکار – هلند

         135. مژده زرگر – آلمان

         136. مژگان نظیرنژاد – ایران

         137. مریم آراجی – کانادا

         138. مریم پوررضا – آلمان

         139. مریم سروی – کانادا

         140. منوچهر صالحی – آلمان

         141. مزدک لیماکشی – سوئد

         142. مزدک فلاحی – آلمان

         143. مزدک فیروزی – آلمان

         144. منصور زند – آمریکا

         145. منصور سلیمانی – آلمان

         146. منصور هاشمی – ایران

         147. ملیحه بلوک – آلمان

         148. منیر مرتضوی – آلمان

         149. محمد سلیمانی – آلمان

         150. محمد شاهپور - آلمان

         151. محمد علی رحیمی – ایران

         152. محمد رضا عالی پیام – انگلستان

         153. محمد شهرابی – ایران

         154. محمد طاهری – ایران

         155. محمد محمدی - آلمان

         156. محمد محمدزاده – آلمان

         157. محمد محمودی - ایران

         158. محسن بهزاد کریمی - بلژیک

         159. محسن ترکمان – آلمان

         160. محسن جباری – بلژیک

         161. محسن شایسته - آلمان

         162. محسن شیرزاد – آلمان

         163. مسعود مژدهی - ایالات متحده

         164.دکتر مسعود هارون مهدوی - آلمان

         165. معصومه کریمی – آلمان

         166. مهرداد احسانی‌پور – آلمان

         167. مهرداد اکبری - آلمان

         168. مهرداد پوشایی – آلمان

         169. مهرداد خونساری - بریتانیا

         170. مهرداد سلیمان خانی – آلمان

         171. مهرداد مرادی - آلمان

         172. مهرداد ملک زاده - آلمان

         173. منصور باروی – ایران

         174. منوچهر قنبری – آمریکا

         175.دکترمیترا نصیری سروی – آلمان

         176. میر حسن لنگرودی – ایتالیا

         177. نادر بیاتی - آلمان

         178. ناهید زارع – آلمان

         179. نغمه آرمان – آلمان

         180. نسرین جلالی - آلمان

         181. نگار شریفی – آلمان

         182. نیما بهرامی – انگلستان

         183. نیما ناصرآبادی - آلمان

         184. نوید محمدزاده – انگلستان

         185.دکتر نادر زاهدی - آلمان

         186. دکتر نوید فاضل - آلمان

         187. نادر ملکی – هلند

         188. ندا صبوری – ایران

         189. ویدا لیموچی – ایران

         190. واچیک میکاییل – آلمان

         191. وحید منیری – ایران

         192. وحید هروی – آلمان

         193. هما شریفی – آلمان

         194. هما شریعتی – ایران

         195. هاله مدینگر – آلمان

         196. هنگامه معتمدی – استرالیا

         197.رویا یگانه – آلمان

         198. یاسمین فرح – آلمان

         199. یاسمین شهیدی - آلمان

         200. یوسفیان – آلمان

         201. یحیی گلستانی - ایران

         202. یکتا فلاحی - آلمان

         203. یلدا مهر - آمریکا

         204. یکتا فروزان - آلمان

         205. یونس جعفری – ایران

         206. یونس طهرانی - ایران

         207. یوسف خلیلی – آلمان

         208. یوسف هروی – آلمان

         209. یوسف قادری – آلمان

210. یونس پور - آلمان  

                

 

 

پی نوشت: نسخه اصلی این نامه سرگشاده به زبان های آلمانی و انگلیسی به اتحادیه اروپا، و وزارت خارجه کشورهای آلمان، انگلستان و فرانسه ارسال شده است.