ایران نوین
Wednesday, June 24, 2009
Tuesday, June 23, 2009
استمداد از جامعه جهانی به مقصود متوقف ساختن جنایات جمهوری اسلامی ایران و تعقیب عاملین آن
ما ایرانیان درون و برون مرزی بدینوسیله از کلیه مراجع انسانی، سیاسی و قانونی جهان درخواست داریم تصمیمی عاجلانه و اضطراری جهت توقف سرکوبهای خشن نظام جمهوری اسلامی علیه شهروندان ایران اتخاذ نمایند.
امروز جهانیان از طریق هزاران فیلم، عکس و خبر نظاره گر ضرب و شتم، شکنجه وکشتارخیابانی مردم ایران توسط نظام جمهوری اسلامی ایران هستند.
این نظام میلیونها ایرانی را که جهت ابتدایی ترین حقوق انسانی خود به تظاهرات صلح آمیز خیابانی پرداخته اند، قلع و قمع می کند. این اعمال نه تنها ناقض نص صریح قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می باشند که اقدامی جنایتکارانه علیه بشریت نیز هستند.
نظام جمهوری اسلامی ایران به زعامت سید علی خامنه ای در راستای اهداف جنایتکارانه خود حتی از قتل و آزار زنان باردار، زنان سالمند، کودکان خردسال، زخمیان و معلولین هم ابایی ندارد. پوشیده نیست که همین رژیم جنایتکار به منظور حصول اهداف یاد شده به قطع جمیع ارتباطات بین ایران و جهان آزاد پرداخته تا ابعاد جنایات و سیاهکاریهای آن از چشم جهانیان پوشیده بماند.
ما امضا کنندگان این نوشته از مجامع یاد شده جهانی تقاضا داریم که در این مقطع حساس و خطرناک از تاریخ ایران جهت توقف جنایات و تعقیب قانونی عاملین این جنایات هولناک اقدامی عاجل به عمل آورند.
آتشی که گلستان خواهد شد
حمیدرضا خادم
امروز ایران عزیزمان سراسر آتش و خون است و کاربدستان و حاکمان تکیه زده بر اریکه قدرت ، به مراتب خشن تر از تاجداران پیشین و هم راستا با دیکتاتورهای مطرح جهان ، بدون اندک توجهی به اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز و خواسته های قانونی ، منطقی و بحق ملت بزرگ ایران ، با خشونتی عریان و بی حد و حصر ، سلاح و دشنه به سوی مردم می کشند و یک به یک فعالان سیاسی ، حقوق بشری و جنبش های مدنی را به بند می کشند و هراسان تر از پیش بر آنند تا آتش حق طلبی شعله ور شده ملت ، که سالها در زیر خاکستر بی عدالتی ، ظلم و خفقان پنهان بوده است را خاموش گردانند .
در این روزها شاهدیم عوامل خشونت که مامورین و مزدوران حاکمیت فاشیستی سرشار از پول نفت و بیت المال هستند ، بی آنکه بیاندیشند و یا بر چهره معترضین و مردم بنگرند و بر حقانیت و خواسته های آنان اندک تعقلی نمایند ، چنان بی رحمانه تازیانه و گلوله می زنند و ملت ایران را آماج حملات فروانسانی قرار می دهند که گویی سالها واژه دشمن که از زبان مقامات ارشد نظام ، خصوصا رهبری آن در بوق و کرنا می شد همین مردم حقطلب ایران هستند .
نوع برخورد ها و سطح خشونت جاری در شهرهای ایران به حدی است که حتی تمامی تصاویر و گزارشاتی که عموما توسط همین مردم ، در یک خلا رسانه ای تهیه و منتشر می گردد ، هرگز نتوانسته و نمی تواند ابعاد اسفبار و خونین آنرا به جهانیان نمایش دهد . این نوع برخوردها در این سطح نشان می دهد که برقدرت نشستگان این بار عمق خطر و شدت آنرا احساس کرده اند و تمامی این عکس العمل های عجولانه ، خشمگینانه و نابخردانه ، ناشی از هراسی است که از توان خود و خروش ملت در دل دارند تا مبادا روزگاری ، اعمال ننگین ، جنایتکارانه و کشتارهایی را که خود بر بامها ، در زندانها و در ملاعام انجام داده اند ، اینبار بخود ببینند و اموال و سرمایه هایی را که از ملت به تاراج برده اند از آنان ستانده شود ، غافل از اینکه هرگز ملت ایران به دنبال انتقام جویی ، عقده گشایی و کینه ورزی نیست و مطالباتش دمکراسی ، آزادی ، رفاه ، امنیت و رعایت حقوق شهروندی را طلب می کند .
همگان از حال و هوای سه دهه اخیر ایران مطلعیم و گرفتاریها ، دشواریها ، فقر ، فساد ، بی کاری ، تورم ، جامعه افسرده ، خودکشی ، طلاق ، اقتصاد ناکارآمد ، دیپلماسی شکست خورده ، خفقان ، استبداد ، تبعیض و ... که در این چهار سال تشدید گردیده را سالهاست ملت ایران در نهایت نجابت تحمل کرده اند اما هرگز سکوت نکرده ، هزینه های بسیار زیادی را نیز متحمل شده اند . اما حاکمان فرصت طلب و تمامیت خواه ، وقاحت و فرومایگی را بجایی رساندند که حتی از حضور مردم و رای " نه " به حاکمیت به نفع خود برداشت کردند و شعور مردم را به بازی گرفتند . شرایط کنونی که آتشی خاموش ناشدنیست حاصل تمامی اعمال نادرست و انسداد سیاسی است که در این سه دهه حاکمان بر مردم روا داشته اند . آنان که حتی کلام منتقد را بر نمی تابند ، چنان حلقه خودی ها را تنگ و تنگتر نموده اند که حتی مقامات ارشد پیشین همین نظام نیز از این دایره تنگ و بسته خارج شده اند و اینک با برچسب انقلابیون رنگین و برای اعتراف به این موضوع تحت فشار و شکنجه قرار گرفته اند .
دو نکته اصلی وجود دارد که به باور من در روزهای آتی تضعیف هرچه بیشتر حاکمیت و قدرت روز افزون ملت را درپی خواهد داشت . نکته اول که بخشی از آن در ابتدای مطلب عنوان شد ، رفتاریست که زورمداران و تمامیت خواهان تاکنون داشته اند و همواره خود را در مقابل ملت قرار داده اند و با به باد دادن منافع ملی و سرمایه های کشور و اعمال زور و فشار ، و توهین به شعور ملت کاسه صبر مردم ایران را لبریز نموده اند و با اعمال خشونت در این روزها بر خشم مردم افزوده و احساسات را تحریک می کنند .
نکته دوم نزاع درون حکومتی و تقابل دو قطب اصلی در درون نظام است ، هریک از طرفین نزاع آگاهند که اگر در این ماجرا گامی به عقب نهند شکست بزرگ و یا حتی خانمان براندازی را برای آنان در پی خواهد داشت . آقای خامنه ای و دولت کودتا می دانند که با عقب نشینی از مواضع فعلی و پذیرش ابطال انتخابات ، گزینه های دیگری نیز مطرح خواهد شد که پایه های لرزان برقراری آنان را فروخواهد ریخت و از سوی دیگر اصلاح طلبان آگاهند با توجه به جو اخیر و بازداشتهای گسترده در صورت شکست عاقبتی هولناک در انتظارشان است . بنابراین بر مواضع خود اصرار نموده و از تمامی ابزار و امکانات برای پیروزی استفاده خواهند کرد .
در واقع در این ماجرا مثلثی بوجود آمده که یک ضلع آن ، آقای خامنه ای و دولت کودتا ، ضلع دوم اصلاح طلبان و ضلع سوم ملت ایران هستند . خوشبختانه به دلیل وجود موضوعی مشترک بنام تقلب در انتخابات و نادیده گرفتن آرا مردم دو ضلع این مثلث در صحنه مبارزه کنار یکدیگر قرار گرفته اند . وجود این دو کنار یکدیگر با توجه به توان برخی از اصلاح طلبان در جذب بخشی از نیروهای درون حکومتی به دلیل پیوندهای گذشته و همینطور توان مردم در به چالش کشیدن حاکمیت زور با اعتراضات مسالمت آمیز و بری از خشونت و همچنین حمایت مجامع بین المللی از ملت ایران ، می توان افق بسیار روشنی را در آینده ایران نظاره کرد .
Monday, June 22, 2009
پر گوی و یاوه ساز شدی!؟
سیمین بهبهانی
گر شعله های خشم وطن، زین بیشتر بلند شود
ترسم به روی سنگ لحد، نامت عجین به گند شود
پر گوی و یاوه ساز شدی، بی حد زبان دراز شدی
ابرام ژاژخایی ی تو، اسباب ریشخند شود
هرجا دروغ یافته ای، درهم چو رشته بافته ای
ترسم که آنچه تافته ای، بر گردنت کمند شود
باد غرور در سر تو، کور است چشم باور تو
پیلی که اوفتد به زمین، حاشا دگر بلند شود
بر سر کله گشاد منه، خاک مرا به باد مده
ابر عبوس اوج – طلب، پابوس آبکند شود
بس کن خروش و همهمه را، در خاک و خون مکش همه را
کاری مکن که خلق خدا، گریان و سوگمند شود
***
نفرین من مباد تو را، زان رو که در مقام رضا
دشمن چو دردمند شود، خاطر مرا نژند شود
خواهی گر آتشم بزنی، یا قصد سنگسار کنی
کبریت و سنگ در کف تو، خاموش و بی گزند شود
25 خرداد