هم میهنان
اینک در هنگامه ای دیگر، کاربدستان حکومت ولایی، با استفاده ابزاری از جانباختگان هشت سال جنگ ایران و عراق، بر آنند تا با مصادره این عزیزان ملت، نفوذ تمامیت خواهی و سرکوبگرانه خود را در مراکز دانشگاهی بیش از پیش گسترده سازند تا توجیهی برای حضور امنیتی و سرکوب بیشتر دانشجویان ایجاد نمایند. دفن اجساد شهیدان در حریم دانشگاهها، که به منظور حضور پادگانی در مراکز دانش و اندیشه و زمینه سازی برای بر خورد های آینده با دانشجویان آزادیخواه و آزاد اندیش صورت می گیرد، هتک حرمت شهیدان راه وطن است. به قدرت نشستگان تمامیت خواه، نه تنها نیازها و خواستهای ملت ایران را ندیده می گیرند، بلکه یاد فرزندان میهن را نیز که در دفاع از خاک پاک ایرانزمین جان خود را نثار نموده اند و ارزشهای معنوی آنان را ابزار دستیابی به هدفها و منافع جناحی خود و بقای حکومت دیکتاتوری خود قرار می دهند. برخوردهای خشونتبار ماموران امنیتی لباس شخصی با دانشجویان و ضرب و شتم و دستگیری بسیاری از فرزندان این سرزمین، که در دفاع از حریم دانشگاه و اعتراض به استفاده ابزاری از جانباختگان جنگ صورت گرفته است، بی گمان بسان تمامی رفتارهای استبدادی در سه دهه اخیر در پرونده سیاه حاکمان کنونی به ثبت خواهد رسید و پرونده سیاه برقدرت نشستگان و مستبدان را سنگین تر خواهد ساخت .
آری، هم میهنان،
اینجاست که با توجه به تجربه سه دهه حکومت تمامیت خواهان باید باور داشت که نگاه و رفتار آنان تنها برای حفظ پایه های نظام استبدادی حاکم به بهای سرکوبهای برنامه ریزی شده ، ابزاری کردن ارزش های میهنی و دینی و ریختن خون مخالفان و آزادیخواهان بوده و می باشد. حاکمان جمهوری اسلامی غافل هستند که این اعمال سبب هرچه همبسته تر شدن ملت در برابر ستمگری و بیدادگری و سست تر شدن پایه های حکومتگران خودکامه و واپسگرا می گردد.
سازمان دانشجویان و دانش آموختگان جبهه ملی ایران، اقدام حاکمان و کاربدستان رژِیم حاکم، و آمران و مجریان خشونت سازمان یافته، را به شدت محکوم نموده و با اعلام همصدایی و هم دردی با دانشجویان و پشتیبانی از خواستهای آنان، خواستار آزادی همه دانشجویان دستگیر شده می باشد، و به برقدرت نشستگان و برنامه ریزان استبداد و خشونت هشدار می دهد که نگاهی به کاسه صبر ملت ایران داشته باشید، چرا که تاب تحمل در برابر خروش ملت را نخواهید داشت.
سازمان دانشجویان و دانش آموختگان جبهه ملی ایران
تهران - 10/12/87 خورشیدی
No comments:
Post a Comment