ملی گرایی ایرانی و مصدق مسلکی - آرش رحمانی

شجاعت یکی از مهمترین شاخص های روشنفکر است.روشنفکر می بایستی درد حقیقت داشته باشد . مطمئنا در این راه نباید از پرده دری های پرده دران ترسید
سقراط از اولین جان باختگان آزادی و حقیقت میگوید در جامعه با سه گونه از افراد برخورد میکنید
1-گروه اول انانکه از خرد برخوردارند با آنها می توان به گفت و شنود پرداخت
2-گروه دوم انانکه از خرد کافی برخوردار نیستند بلکه از اخلاق برخوردارند با آنان با ن

گاهی میتوان حقیقت را باز گفت
3-گروه سوم انانکه نه خرد دارند و نه اخلاق باید از کنارشان رد شد چون اینان خود رسوا کننده خود هستند

جریان از آنجا شروع می شود که گروهی تازه از راه رسیده سعی می کنند با فحاشی های زننده و فاقد ارزش های تاریخی و اجتماعی و سیاسی به بزرگان ایران زمین برای خود اعتبار کسب کنند که البته نتیجه مضحکی برایشان به بار آورده است.
اتفاقا باید ملی گرایی ایرانی را هر چه بیشتر به مصدق مسلکی سوق داد تا بدانیم میتوان چون مصدق از لایق ترین سیاستمداران بود و در ضمن رعایت اخلاق هم در تمامی تصمیم گیری هایمان دخالت داشته باشد
در این جا هیچ تلاشی ندارم به جعلیات متعدد و بی ارزش و گاهی مضحک کم سوادان پر گو پاسخ دهم که بزرگانی چون محمد امینی جواب بزرگ جعل کننده اینان میرفطروس را به خوبی داده است در این سالها صدها سند در رد دروغ های شاخدار اینان انتشار پیدا کرده است

امروزه با انتشار مدارک وزارت امور خارجه انگلیس فرانسه و امریکا در رابطه با کودتای چندش آور دربار پهلوی انگلیس و امریکا دیگر جایی از این اتفاق نیست که تاریک مانده باشد و عصبانیت طرفداران استبداد از همین است که هیچ جا نقطه ای تاریک از مصدق و یارانش پیدا نکردند
هزجند مصدق در دو سال نخست وزیری و با وجود توطئه های هر روزه دربار - حزب توده و انگلیسی ها اشتباهات تصمیم گیری داشته ولی هنوز طبق امار چه به لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ حفظ حقوق شهروندی موفق ترین دولت ایران بو ده است
مصدق مسلکی که باید بدان افتخار نمود نه به معنی پرستش مصدق که به معنی اعتقاد به راه او که ایران دوستی همراه با اعتقاد به آزادی ها و حقوق شهروندی است
ملی گرایی به دور از احترام به آزادی به ملی گرایی سرور گرای پیرهن قهوه ای منجر میشود که از هزاران پان ترکیست برای ایران خطرناک تر است